Gotowanie ziemniaków w kwaśnej wodzie nie jest zalecane, ponieważ kwasowość może wpływać na strukturę skrobi w ziemniakach, co może prowadzić do niepożądanych efektów.
Skrobia, główny składnik ziemniaków, składa się z amylozy i amylopektyny. Kiedy ziemniaki gotują się, skrobia pęcznieje i absorbują wodę, co powoduje, że ziemniaki stają się miękkie. Jednak kwasowość środowiska może wpływać na proces pęcznienia skrobi i prowadzić do nieprawidłowego gotowania ziemniaków.
Kwas może także zmieniać kolor ziemniaków. Na przykład, jeśli gotujesz ziemniaki w bardzo kwaśnej wodzie, może to spowodować, że ziemniaki nabiorą nieprzyjemnego szaro-zielonego koloru.
W związku z tym zaleca się gotowanie ziemniaków w wodzie o neutralnym pH (czyli wodzie nie będącej ani zbyt kwasowa, ani zbyt alkaliczna), aby uzyskać optymalny efekt gotowania i smaku.
Hartowanie makaronu jest praktyką, w której gotowany makaron jest krótko zanurzany w zimnej wodzie lub przemywany pod zimną wodą zaraz po ugotowaniu, aby zatrzymać proces gotowania i zapobiec nadmiernemu mięknięciu. Jednak decyzja o hartowaniu makaronu zależy od rodzaju makaronu i danego dania.
Oto kilka sytuacji, kiedy hartowanie makaronu może być stosowane:
1. Makaron do sałatek:
• W przypadku makaronów przeznaczonych do sałatek często zaleca się hartowanie, aby zatrzymać proces gotowania i uzyskać makaron o lekko al dente konsystencji, który lepiej utrzyma się w sałatkach.
2. Danio jednogarnkowe (one-pot dishes):
• W niektórych daniach, gdzie gotowanie makaronu odbywa się razem z pozostałymi składnikami w jednym garnku, hartowanie może być stosowane, aby zatrzymać proces gotowania i uzyskać odpowiednią konsystencję makaronu.
3. Makaron do podgrzewania:
• Jeśli planujesz podgrzewać gotowy makaron przed podaniem, hartowanie może pomóc w utrzymaniu lepszej tekstury podczas ponownego podgrzewania.
Z drugiej strony, w tradycyjnych daniach włoskich, często preferuje się gotowanie makaronu do momentu al dente bez hartowania, ponieważ makaron jest gotowany tuż przed podaniem i nadal ma czas na odparowanie i osiągnięcie odpowiedniej konsystencji.
Ostateczna decyzja zależy od osobistych preferencji i rodzaju dania, które przygotowujesz.
W co warto zainwestować aby obronić się przed zmianami klimatu?
Moja rada: w ekonomię klimatyczną.
Już w 2018 roku powinniśmy zwrócić uwagę na klimatycznych ekonomistów, zwłaszcza gdy William Nordhaus zdobył ´Nagrodę Nobla´ z ekonomii. Jednak jego antyalarmistyczne kalkulacje nie przyciągnęły uwagi mediów. Nordhaus oszacował, że globalne koszty PKB w 2100 roku dla świata bez polityki klimatycznej wyniosą zaledwie 4 procenta. (W postaci rzeczy takich jak klimatyzacja, wały ochronne, alternatywne uprawy).
Inaczej mówiąc, światowa gospodarka wzrosłaby ´tylko´ o 434 procent zamiast o 450 procent do końca stulecia, ze względu na związane z ociepleniem koszty. Oczywiście obliczenia są niepewne, ale jedno jest pewne: nie ma powodów do paniki.
Z wysoko ambitną polityką klimatyczną temperatura i ´szkody klimatyczne´ oczywiście by zmalały. Ale teraz do punktu ekonomicznego: koszty dla obywateli byłyby nie do przyjęcia. Politycznie niemożliwe do zaakceptowania. Jedynym rozwiązaniem byłoby globalne tyranizowanie w obszarze klimatu, propozycja m.in. filozofa moralnego Torbjörna Tännsjö.
W tym roku Journal of Climate Change Economics opublikował specjalny numer. Ekonomiczne obliczenia ambitnego celu ´net zero´ do 2050 roku pokazały, że pod koniec stulecia świat zaoszczędziłby wówczas 4200 miliardów dolarów rocznie na mniej szkodliwym wpływie klimatu.
Ale czy to dobra inwestycja? Nie, biorąc pod uwagę koszty. Wyniosłyby one 25 000 miliardów dolarów rocznie. Każdy wydany ´dolar na politykę klimatyczną´ zwróciłby się zaledwie 16 centów. Do podobnego wniosku doszło badanie opublikowane w czasopiśmie Nature Climate Change. Skromne obniżenie emisji o 20 procent w USA do 2050 roku byłoby najbardziej realne, kosztując 75 dolarów rocznie na głowę. Ale redukcja o 95 procent – bliska, ale nie osiągnięcie celu Joe Bidena ´net zero´ – dla rodziny z dwójką dzieci wyniosłaby 44 000 dolarów rocznie.
When you write an article you assign it to a section of your site.
Sections use a page template and a style to define how site content appears in a browser.
Page templates typically use HTML and Textpattern tags (like this: <txp:article />) to build the output code.
Some Textpattern tags use forms, reusable building blocks that provide extensive control and customization over your site construction.
Pages, styles and forms can be packaged into themes and assigned to one or more sections.
Textpattern tags, their attributes and values are explained within the Textpattern User Documentation, where you will also find valuable examples, advice and tutorials.
There’s also a group of friendly, helpful Textpattern users and administrators at the Textpattern support forum.
This is an example article included with Textpattern to demonstrate some of the first steps you can undertake. An example comment is associated with this article. The article and comment can be safely deleted using the articles and comments lists.